Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.)

    

Ο Αριστοτέλης ήταν Έλληνας φιλόσοφος που έζησε μεταξύ του 384-322 π.Χ. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σκεπτικιστές του κόσμου και τα έργα του επηρέασαν και έστησαν τις βάσεις σε πολλούς σημαντικούς τομείς, όπως της επιστήμης, της ηθικής και της πολιτικής.

 

    Ο Αριστοτέλης λανθασμένα πίστευε ότι η Γη ήταν το κέντρο του Σύμπαντος και αποτελούταν από τέσσερα στοιχεία: γη, νερό, αέρας και φωτιά. Επίσης πίστευε ότι τα ουράνια σώματα όπως ο Ήλιος, η Σελήνη και τα Άστρα ήταν τέλεια και θεϊκά και αποτελούνταν από το πέμπτο στοιχείο με την ονομασία αιθέρα. Οι αρχές του Αριστοτέλη για το Σύμπαν έζησαν σχεδόν 2000 χρόνια, μέχρι που ο Κοπέρνικος παρουσίασε την "ηλιοκεντρική" θεωρία. Πρέπει όμως να τονίσουμε, ότι ο πρώτος που διατύπωσε την θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος, δηλαδή ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και όλοι οι πλανήτες, κομήτες και αστεροειδείς περιφέρονται γύρω από αυτόν, ήταν ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Το μόνο που έκανε ο Κοπέρνικος ήταν να ξαναφέρει την ξεχασμένη θεωρία στην επιφάνεια.  

    Ο Αριστοτέλης προσπάθησε να εξηγήσει γιατί τα σώματα κινούνται προς τη γη. Υποστήριζε πως τα σώματα έχουν μια τάση να κινούνται προς τα κάτω. Χαρακτηριστικά έλεγε: "Όσες φορές και να ρίξουμε μια πέτρα προς τα πάνω ποτέ δε θα τη συνηθίσουμε να φύγει προς τα πάνω, πάντα θα πέφτει κάτω". Ξεχώριζε τις κινήσεις σε φυσικές και βίαιες. Κατά τον Αριστοτέλη φυσικές κινήσεις είναι αυτές που κατευθύνονται προς τη γη και επιπλέον η αύξηση των φυτών, η ωρίμανση των καρπών κ.λ.π. Βίαιες κινήσεις πίστευε ότι είναι οι ρίψεις. Πίστευε επίσης ότι ο ρυθμός που πέφτει ένα αντικείμενο στη γη μεγαλώνει όσο μεγαλώνει το βάρος του. Υποστήριζε δηλαδή ότι τα βαρύτερα αντικείμενα πέφτουν πιο γρήγορα στο έδαφος από αυτά που είναι πιο ελαφριά.